Kula Trojica nalazi se na platou, na istoimenom prevoju koji razdvaja Kotorski zaliv od Grbaljskog polja, kao i brdo Vrmac od obronaka planine Lovćen. Kroz istoriju, ovo je bio prostor ukrštanja značajnih puteva, lokacija od izuzetne strateške važnosti za odbranu Kotora. Stoga se smatra da je današnja kula posljednji sačuvani objekat šireg utvrđenog kompleksa, u okviru koga se mogla nalaziti i srednjovjekovna crkva sv. Trojice, po kojoj je prostor i dobio ime.

Kulu čine masivni obimni zidovi debljine 80-120 cm i visine do 11 metara. U najnižoj zoni, kula ima kvadratnu osnovu sa zakošenim zidovima – eskarpom, dok su zidovi prvog i drugog sprata vertikalni. Na vrhu kule, nalazi se platforma za osmatranje i odbranu.

Glavni cilj istraživanja koja su prethodila izradi projekta i radovima, bio je uspostavljanje relativne hronologije kule i odgonetanje njene arhitekture u glavnim istorijskim fazama.

Iako su tokom istraživanja u najnižim zonama zidova i podova otrkriveni ostaci srednjovjekovne kule, glavni opus pripada mletačkoj fazi, sa značajnim intervencijama iz austrougarskog perioda.

Projekat je sproveden kao dio međunarodnog Adriatic IPA projekta (2007-2013) - ADRIFORT (Adriatic Fortresses and Military Areas) koji je finansiran od strane Evropske Unije, a čiji je lokalni partner bila Opština Kotor.